۱۳۸۸ خرداد ۲۰, چهارشنبه

درمورد وفات مرحوم گل احمد شیفته


خواننده عزیز:

فامیل محترم شیفته که پدرعزیز شان چندی قبل دنیای دون را ترک وبه ابدیت پیوست، تمام هموطنان وبخصوص قلم بدستان را نبود همچون انسان عالم متاثر ساخت، بدین وسیله خویش را درسوگ آن هنرمند چند بوی شریک دانسته وبرای مرحوم بهشت برین از خداوند استدعا میدارم.

مرحوم شیفته را یقیناً هموطنان ما می شناسند، بهتر خواهد بود به گرامی داشت از خدمات ارزشمند آن هنرمند سابقه دار، نویسنده، پژوهشگر و شاعر توانا را طی چند سطر بنویسم تا از کارهای ارزش مندش هموطنان ما مطلع گردند.

گل احمد شیفته فرزند غلام محمد در سال 1308 ش مطابق 1929 میلادی در ده افغانان کابل متولد گردید. او بعد از ختم مکتب ابتدایئه سردار جانخان راهی لیسه نجات "امانی" شد ودرسال 1329 ش 1950-م ازآن لیسه فارغ گردید ودر سال 1330ش 1951 میلادی در یکی از مکاتب شهر کابل بحیث آموزگار شامل خدمت شد او درعصرخودش از جمله روشنفکرترین معلمین تدریسی درمعارف کشوربشمار میرفت وبه زودی بحیث معاون رادیو کابل وقت مقرر گردید.

وی زبان المانی را روان تکلم مینمود روی همین شایستگی درسال 1333- ش-1954- میلادی بحیث مترجم زبان المانی در نساجی گلبهار تقررحاصل کرد.

در سال 1345-ش 1966 میلادی بحیث معاون نساجی گلبهار مصدر خدمت شد و درسال 1348 –ش 1969 میلادی بحیث مدیرعمومی پلان واقتصاد نساجی بگرامی ایفای خدمت نمود ودر سال 1358 –ش 1979 میلادی منحث مشاورنساجی بلخ در وطن خویش خدمات شایانی داده است.

مرحوم شیفته در سن 12 سالگی درگروپ اطفال سرود ملی آفغانستان را که بنام " سلام شاهی " یاد میشد خواند و شیفته هنر آواز خوانی گردید.

شیفته جوان برای آموزش اساسات موسیقی با اولین گروپ جوانان وقت چون مرحوم جلیل حلاند، عیسی خمار، مرحوم سید احمد هلال، مرحوم محمد ابراهیم نیسم و چند تن دیگر در سال 1328ش- در اولین کورس موسیقی که تحت نظر استاد غلام حسین "پدراستاد سرآهنگ" واستاد فرخ افندی پدر " قادر فرخ" تدریس میشد، شامل واساسات موسیقی را آموخت. اودر زمانی به آواز خوانی اقدام نمود که اصلاً هنر آواز خوانی برای جامعه سنتی افغانستان پدیده غیر قابل پذریش بود اما با آنهم پارچه های سروده شده وی چنگ در دل های مردم میزد. وی بیشتر آهنگهای محلی "سیاه چشم خماری، دختر شغنان وغیره" و اشعار شعرا " پشتو ودری" کشور را از طریق رادیو کابل وقت که مسقتیماً نشر میگردید، تقدیم هنردوستانش نموده است.

شیفته ّ ماجد همزمان با هنرمندان چون حّلاند واستاد خیال آهنگ های معروف روز را میسرودند آنهارا میتوان پیشتازان هنرآواز خوانی شمرد.

مرحوم شیفته بعد ازسالیان متمادی خدمت در سال1375-ش 1996 میلادی با بقدرت رسیدن گروهی بی فرهنگ طالبان ترک وطن نمود بعد از هشت سال اقامت درکشور قرغزسستان درسال 2004میلادی بحیث مهاجر درکانادا پذیرفته شد و در شهر ونکوور کانادا رهل اقامت پهن کرد.

درسال 2002 میلادی انجمن هنرمندان افغان در امریکا اشعار موصوف را تحت غور وبررسی قراردادند ومفتخر به لقب فرنگسالار گردید وهمچنان از طرف انجمن هنرمندان امریکا تحت ریاست آقای محترم عنایت الله شهرانی به صفت ریس انجمن هنرمندان افغان در کشور قرغزسستان در شهر پوشکین انتصاب شد.

وی یکبار ازدواج نموده ویازده فرزند "هفت دختر وچهار پسر" از وی باقی ماند است. مرحوم شیفته از آوان جوانی دست بقلم برد وبیست ویک اثر داستانی از نویسندگان بزرگ المانی را به دری ترجمه وبه جامعه تقدیم نمود وهم چنان پنج جلد کتاب گران بها بنام های " سالهای مجادله، روی دادهای اکناف جهان از دروه زیستار حضرت محمد" ص"، بادهای پنهان در حاشیه کیهان، از درواز تا کاپیسا، نو گرایی ها در شعر نیمایی، طبع و آخرین کتابش را تا اکنون اقبال طبع نیافته است بنام "مرد های بزرگ از دوره سنگ تا امروز" میباشد از قلمش در رشته تحریردرآمده است.

ازخدمات ارزشمندش نه تنها فرهنگ دوستان در جامعه مستفید گردیدند بلکه محترم احمد فرید شیفته پسر شان منحیث استاد در پوهنحٌی هنرهای زیبا قدم های پدر بزرگوار شان را تعقیب نمودند چهره شناخته شده فرهنگی کشورما میباشند بگونه مثال میتوان کمپوز سرود ملی سال 1991 ش- احمد فرید شیفته را نامبرد.

مرحوم شیفته بتاریخ 27 می 2009 به جاویدانگی پیوست واثار جاویدانه برای هموطنانش از خود به یاد گار گذاشته است.

مرگ حقیقت تلخ است که دامن هر انسان را میگیرید و پذیرفتن این خقیقت تلخ برای بازماندگانش خیلی گران تمام میشود، اما مرگ انسان دانشمند، شاعر، نویسند، ، آواز خوان و خدمت گذاران فرهنگی واجتماعی برای تمام هموطنانش گران بهاست. با تاسف مرگ المناک وی تمام هموطنان ما را در سرتا سرگیتی غمگین نمود. برای فامیل محترم شان تسلیت عرض نموده و روح مرحوم شیفته را شاد میخواهم. با احترام

هیچ نظری موجود نیست: