خانم پرستو گرامی:
مرگ نا بهنگام مهریار عزیز چه تلخ وطاقت فرساست. میدانم این تلخکامی راتمام مردم افغانستان حس میدارند. افسوس که درخت برومند هنرموسیقی ما خشکید.
مرگ هرانسان درواقع عدم هستی اورا بازگو میدارد. اما مرگ یک هنرمند، زندگی اورا جاویدانه میسازد. وجود وعدم ما ازقدرت خالق بی همتاست. باید دربرایر امر او ازصبر وشکیبایی کارگرفت. من یقین دارم که شما در تحمل این کوه غم بخاطرفرزندانت شکیبایی راازدست نخواهی داد.
میخواهم درغم واندوه شما منحیث همکارسابق تان که یک عمردریک محل ایفای وظیفه نمودیم، شریک باشم.
برای شما صبرجمیل وبرای مهریارعزیز مکان برین میخواهم.
عبدالروف پردیس
هنرمند رادیو تلویزیون وتیاتر
۱۳۸۹ تیر ۴, جمعه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر